Patricia is één van de studenten waaraan wij lesgeven. Pas kwam ze naar ons toe. Ze zei: ik heb voor jullie eten gekocht en vanavond wil ik graag voor jullie koken. Wij zeiden dat wij dit heel leuk vonden. Samen eten is in de Afrikaanse cultuur een belangrijk onderdeel. Wij vroegen haar meteen, zo nieuwsgierig als we waren: wat ga je dan koken? Ze had het over kookbananen met vlees. Dat klinkt heel lekker, maar het vlees is hier vaak met bot en al en je moet lang kauwen voordat je het vlees kan doorslikken. Maar goed: we zeiden natuurlijk gelijk ja, want we vonden het een erg leuk aanbod dat ze voor ons wilde koken. En we hadden het idee dat ze dit deed omdat ze onze lessen erg waardeert.

Ze zei dat het rond 7 uur klaar zou zijn en ze zou ook voor de andere twee Nederlandse meiden koken. Ineens stond ze al rond half 6 voor onze deur. Het eten was al klaar (haha). Een beetje vroeger dan gepland, maar Afrikaanse mensen kunnen nooit zo goed de tijd inschatten. De andere twee meiden besloten toch niet mee te eten, omdat ze op 7 uur hadden gerekend. Wij ook natuurlijk, maar we wilden natuurlijk ook enthousiast blijven.

We besloten gelijk te eten met z’n drieën. De kookbananen waren lekker. Ze had ze gemaakt in een soort dun tomatensausje. Maar het vlees, oeh, daar moest je een uur op kauwen voordat je een klein stukje kon doorslikken! Als dat doorslikken uberhaupt al lukte. We besloten tactisch te eten. Dus weinig vlees en veel kookbananen. Tijdens het eten was het gezellig. Ze zei ons nog dat ze ervan baalt dat ze niet zo goed Engels kan. Daardoor vond ze het wel een beetje spannend.

Zij is ook een Christen. We hebben met haar goede gesprekken over het geloof gehad. Zij zei dat ze gastvrijheid heel erg belangrijk vond en dat ze altijd van iedere persoon houdt. Dit vind zij onmisbaar in haar Christen zijn.

We hebben erg genoten. Het was een erg leuk diner zo samen met haar!