Spullen op je hoofd dragen,

In Nederland zijn we gewend om onze spullen in onze handen te dragen. Hier doen ze dat dus niet. Ze dragen bijna alles op hun hoofd. Super knap! En het is bijzonder om te zien. Kijk maar mee naar deze foto’s.

M&M in Tanzania #3

We hebben weer een filmpje gemaakt zodat jullie kunnen meekijken in ons leven hier.
De afgelopen weken zijn we druk geweest met het observeren van de studenten in de daycare. Zo hebben wij een inschatting van wat hun niveau is, wat ze hebben opgepikt in onze lessen en waar we nog meer aandacht aan moeten besteden het aankomende lessenblok.
Ook hebben we de verjaardag van Michiel gevierd, want hij mocht weer een jaar ouder worden. In Tanzania is het niet gebruikelijk om je verjaardag te vieren, maar wij als echte Hollanders wilden natuurlijk wel graag trakteren. En dat vonden ze super leuk!
We zijn druk met het voorbereiden van de examens van de andere groep studenten. We geven de laatste lessen in de klas en zijn op kantoor druk met het maken van de examens.
We hebben vanuit Nederland een TRX meegenomen, zodat we zelf in onze tuin kunnen sporten. Dit doen we meestal twee keer in de week.
Ook hebben we weer te maken met stroomuitval en een rare kraan. Welkom in Tanzania!

Het filmpje staat op onze blog onder het kopje Video's. Je kunt ook hier klikken om het filmpje op YouTube te bekijken.

Een nieuw schuurtje voor buitenspeelgoed en sport- en spelmateriaal

Een aantal maanden geleden hebben wij aan Marion aangegeven dat het nodig zou zijn dat er een schuurtje buiten zou komen. Een schuurtje waarin de leerkrachten van de daycare handig hun buitenspeelgoed en sport- en spelmateriaal kunnen opbergen. Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen op de blog moest er eerst een sportveld worden aangelegd. Dit ligt er al een tijdje en gebruiken we veel met onze lessen ‘sport for children’ en ‘games for children’ voor de studenten. En nu staat er sinds een aantal weken een mooi schuurtje naast het sportveld. Marion had nog ergens een schuurtje staan en de workshop boys van IBES hebben deze er neer gezet. We zijn er erg blij mee!

Het schuurtje staat naast het sportveld.

Links ligt het buitenspeelgoed.
En rechts is er plek voor het sport- en spelmateriaal.

Bezoek uit Nederland!

Een week lang kregen we bezoek uit Nederland. Super leuk natuurlijk! De ouders en zusje van Marlinda kwamen langs. We hebben ze verrast op het vliegveld. Ze dachten dat er alleen een taxi voor hen klaar zou staan, maar toen stonden wij daar ineens! Erg fijn om ze weer te zien en een week lang samen door te brengen.

Melanie sliep in onze woonkamer op een matras. Marlinda’s ouders sliepen in een lokale lodge naast ons. Het was een hele simpele lodge, maar gelukkig hadden ze een goed bed om in te slapen. Al kwam er van slapen niet veel terecht. Hier in Tanzania kennen ze namelijk geen geluidsoverlast. En als je al last hebt van het geluid van je buurman ga je daar echt niet iets van zeggen. Dit betekend dat er vaak tot twaalf uur ‘s avonds harde muziek te horen was. Ook was er net die week een speciale week bij een kerk in de buurt, wat betekende dat om vijf uur 's ochtends de luidsprekers van de kerk aangingen en het hele dorp een uur lang kon meegenieten van een gebed. En daar doorheen hoorde je op de achtergrond de moskee en een aantal hanen kraaien. Maar dat mocht de pret niet drukken!
We hebben lekker veel bij gekletst en allemaal leuke dingen gedaan. We hebben laten zien waar we wonen en de twee locaties waar we werken. Zij hebben ook de aapjes gezien, heel leuk! We hebben gezwommen, zijn een dagje naar de stad geweest, hebben een kerkdienst bijgewoond, zijn naar een natuurpark geweest, hebben de markt bezocht, door het dorp gelopen en om een mooi meer heen gewandeld.



Dit deden we natuurlijk allemaal met Tanzaniaans transport. Dat was wel even wennen voor ze. In een volgepropt busje meerijden of achter op de motor. Hier kan het allemaal.
We hebben een hele fijne tijd samen gehad en vonden het jammer dat we al zo snel afscheid moesten nemen. We hebben veel plezier met elkaar gehad en veel meegemaakt in deze bijzondere maar o zo leuke cultuur.

Een prachtig uitzicht op de Little Meru

Ten noorden van de Mount Meru (4566 meter hoog) bevindt zich de Little Meru met een hoogte van 3800 meter. Vanuit ons werk bij IBES kunnen wij deze berg soms zien. Wanneer de zon schijnt en er geen wolken voor hangen is er een prachtig uitzicht!

Spelen en leren met klei

We zijn nog steeds druk bezig met het geven van onze lessen en om de studenten en leerkrachten nieuwe dingen te leren. Ze hebben hier speelklei, maar ze weten niet zo goed wat ze er met de kinderen mee kunnen doen. Daarom hebben wij in onze les de klei erbij gepakt en zijn we lekker gaan kleien. Zo krijgen ze nieuwe ideeën hoe ze de klei kunnen toepassen in hun lessen. Van spelen met klei leren de kinderen namelijk erg veel. Ze ontwikkelen hun motoriek, het is goed voor de emotionele ontwikkeling en een voorbereiding op rekenen.
Het onderwerk was lichaamsdelen, dus we hebben verschillende losse onderdelen van het gezicht gemaakt en een poppetje met verschillende lichaamsdelen.
De studenten vonden het super leuk. Veel van de studenten heeft vroeger namelijk nooit zelf gekleid en was het voor hen de eerste keer. We hadden dan ook de grootste lol met elkaar. Ze maakten zelfs foto’s met hun mobiel. Zo trots waren ze op hun eigen kunstwerken!

Mee naar de kerk en samen lunchen

We zijn met twee studenten mee geweest naar de kerk. Normaal gaan ze met z’n drieën, maar een van de studente had haar haren niet laten doen, dus daarom ging ze niet mee.
Dat we de vorige keer dachten dat 7 uur vroeg was, moesten we nu om half 7 vertrekken. Dus heel vroeg ons bed uit! Het was ongeveer een kwartier lopen en toen we om kwart voor 7 bij de kerk aankwamen, was het al begonnen. Bleek achteraf dat we er al om half zeven hadden moeten zijn.

Het was een katholieke kerk. Mooi ingericht en een beeld van Jezus aan het kruis, maar ook een beeld van Maria. Maria is namelijk ook een zeer belangrijk persoon voor hen.Tijdens de dienst gebeurden er veel verschillende dingen. Vaak moesten een aantal kinderen naar voren komen en ze hadden een bakje bij hen waar ze mee gingen slingeren en dan kwam er witte rook uit. Ook moesten de mensen in de kerk een aantal keer knielen, sloegen ze een paar keer een kruisje en zeiden ze veel gezamenlijke teksten op.
In deze kerk wordt elke week het heilig avondmaal gevierd. De studenten die ons mee hadden genomen, deden hier niet aan mee. Toen we aan ze vroegen waarom niet, zei de een dat ze niet ging omdat we te laat waren in de dienst en de ander zei dat ze iets verkeerds had gedaan. Ze wilde niet zeggen wat het was, want dit mocht volgens haar niet. Ze moest het vertellen aan de pastor en die zou dan voor haar gaan bidden. Ze moest het opbiechten dus.
De kerk duurde tot kwart over acht en toen we klaar waren stonden er al een heleboel mensen buiten te wachten voor de dienst van half negen. Nog steeds heel vroeg, maar als wij mochten kiezen wisten we het wel! Maar hier vinden de mensen het fijn om vroeg naar de kerk te gaan.Het was voor ons heel interessant om de dienst mee te maken en het zet ons ook aan het denkenover ons eigen geloof. Waarom we bepaalde dingen geloven en waarom we bepaalde dingen doen.Ondanks dat de studenten niet zo goed Engels konden, hebben we de terugweg met ze nagepraat over de dienst. Mooi om samen dingen te delen.
Toen we thuis kwamen was het nog maar half negen. Normaal zitten we dan nog thuis aan ons ontbijt voordat we naar de kerk gaan, maar nu waren we al terug! Hadden we wel nog mooi een hele dag voor ons. We hebben de studenten bedankt dat we mee mochten en ze uitgenodigd voor de lunch. God heeft namelijk aan ons laten weten dat Hij wil dat we af en toe voor de studenten zorgen. De studenten hebben namelijk bijna geen geld en komen uit arme situaties. Een deel van de studenten eet geen lunch, omdat daar geen geld voor is. Daarom nemen wij als we naar de markt gaan soms ook een tas met groente en fruit voor hen mee of nodigen we ze bij ons uit.
We hebben een grote pan met spaghetti gemaakt. Ze vonden het erg leuk dat wij voor ze gingen koken. We hebben met elkaar gebeden en lekker gegeten. Een mooi moment van samenzijn.Eindelijk is hier de winter plaats aan het maken voor de lente, dus we hebben ‘s middags ook nog heerlijk in het zonnetje gezeten!

Een spannende presentatieweek voor de studenten

Afgelopen week waren de eindpresentaties voor een groep studenten van de daycare & nursery training. Dit ging over hun laatste stageperiode. Naar verwachting studeert deze groep studenten af in september, wanneer ze ook hun theorie-examens behalen. Een spannende dag dus!

Dus dit betekende werk aan de winkel voor M&M. Dinsdagochtend heeft de computerleraar een korte introductie gegeven over PowerPoint. Woensdagmiddag heeft de daycare manager naar de inhoud gekeken. Wij hebben de studenten op dinsdagmiddag en donderdag geholpen met hun PowerPoint presentatie (tekst en foto’s) en andere presentatievaardigheden zoals hoe sta ik op een goede manier te presenteren. Vanaf het begin van de opleiding hebben ze wekelijks al computerlessen, maar voor hun is dit allemaal nieuwe informatie en dus moeilijk.

Vooraf hebben wij een algemeen format gemaakt voor ze, zodat de studenten weten wat ze gaan vertellen. Want: wat moet ik eigenlijk gaan vertellen? Mogen er echt alleen maar punten en korte zinnen in een PowerPoint presentatie staan? De inhoud moesten ze natuurlijk zelf erin typen. We hebben ze verteld dat je alleen korte zinnen of punten mag gebruiken. En dat is natuurlijk een hele uitdaging. Want betekent dit dus dat ik alleen maar korte punten op de laptop zie en de rest uit mijn hoofd moet vertellen? Ja, dit klopt. Maar er komen ook gasten bij onze presentatie? Ja, dat klopt ook. Natuurlijk is het heel spannend, maar jullie kunnen dit en alles komt goed zolang je het goed hebt voorbereidt. In de voorbereidingen hebben we weer veel leuke momenten met ze gehad! Hier zijn we erg dankbaar voor.

Nu over naar de eindpresentatie. Dit was op vrijdagochtend. Man, wat waren ze nerveus! Een paar keer naar de wc, klagen over buikpijn en het liefste weg willen rennen op het moment zelf. Er waren zes studenten dus zes presentaties. Ook was Simone er. Zij is een Duitse vrouw, is van een daycare en zoekt een leerkracht voor haar daycare die gaat starten in september. Stuk voor stuk hebben ‘onze studenten’ het goed gedaan! De een is natuurlijk wel beter in Engels dan de ander, maar well done all! ’s Middags werden we nog bedankt door de studenten. Zonder ons hadden ze het niet gekund. Dit was heel bijzonder om te horen.