Laatste lessen aan studenten dit schooljaar

Deze week hebben wij onze laatste lessen gegeven van het huidige schooljaar bij IBES. Komende twee weken hebben namelijk beide groep studenten om en om 4 dagen de ‘working with children’ cursus en in december is er 4 weken kerstvakantie, te vergelijken met onze zomervakantie. De afgelopen maanden met de studenten waren fantastisch, leerzaam, leuk, uniek en ook heel bijzonder! Wat hebben wij toch veel kennis mogen doorgeven aan de jonge studenten van de ‘daycare & nursery training’ en ‘nanny training’. Ze hebben nu meer kennis in het werken met kinderen. Zo kunnen ze nu diverse sportactiviteiten, spelletjes (binnen en buiten) en knutselactiviteiten geven aan kinderen van 0-6 jaar. Maar ook muziek maken en (Christelijke) liedjes zingen. En natuurlijk hebben we ook heel veel lol met ze gehad. Hieronder wat foto’s!

Music & Songs

Sport for children

Art for children

Games for children

Gebreide sokjes uitdelen

“When you hold an abandoned baby in your arms, everything changes.”

Vorige week donderdag zijn we met Marion naar de stad Arusha geweest. Een soort dagje op werkbezoek, maar wat ook gewoon heel gezellig is. En het is ook een moment om veel dingen te bespreken, omdat Marion normaal gesproken altijd heel druk is. Tussen de middag hebben we ergens met elkaar geluncht nog voor haar verjaardag, wat erg gezellig was.

We hebben o.a. Neema Village bezocht. Dit wordt gerund door een Amerikaans echtpaar. Zij zijn ook Christenen.

Neema Village is een veilige en prachtige plek voor kinderen onder de 5 jaar die zijn verlaten door hun ouders. Het is ook een tehuis voor wees- of risicokinderen. Ze redden letterlijk de levens van jonge kinderen. Ze zetten zich er ook voor in dat kinderen met de ouders herenigen en hopen ze dat mensen kinderen adopteren. De baby’s worden hier gebracht na contact met ziekenhuizen of politie. Marion had een afspraak met hun gemaakt, omdat ze hier wat speeltoestellen willen gaan plaatsen gemaakt door IBES.

Wij hadden zelf sokjes meegebracht. Deze hebben we gekregen door een lieve vrouw uit Nederland die ze zelf heeft gebreid en zei dat we ze echt moesten meenemen naar Tanzania. Deze lieve vrouw is de schoonmoeder van Tina Hoek. Namens Neema Baby House bedankt! We hadden deze sokjes al maanden bij ons, maar we wilden wachten tot we een plek hadden gevonden waarvan we zeker wisten dat de sokjes hier nodig waren. Hierin zien overduidelijk de hand van God. We mochten even bij de baby’s zijn, ze liefde geven en de sokjes omdoen. Wat stonden ze enorm schattig! Allebei smolten we weg.

Ook hebben we twee paar sokjes gegeven aan een collega van ons. De computer leerkracht van IBES. Hij heeft een aantal maanden geleden een dochtertje gekregen en we weten dat hij het niet breed heeft. Hij was zo ontzettend blij en dankbaar toen we de sokjes aan hem gaven.

Geniet hieronder van de foto’s.

Op visite bij de familie Mamkwe

Nadat we bij vrijdag bij Simone zijn geweest, gingen we door naar de familie Mamkwe. Een super lief Afrikaans gezien met vader, moeder en 3 dochters van onze leeftijd. Wij kennen hen van de kerk. Ook zij waren op het kerkkamp geweest en daar hebben we elkaar gesproken. We moesten een stukje met de dala dala en daarna zouden we meer informatie krijgen. Toen we op de plek kwamen hebben we gebeld met Judith. Een van de dochters. Ze vertelde ons dat we zouden worden opgehaald met de piki piki. Ze vroeg ons wat voor kleding we aanhadden. Nou, als je zegt dat er twee blanken staan te wachten dan kan het niet missen!
Moeder Janeth kwamen we tegen bij de poort. Ze moest nog wat taarten rondbrengen. Ze heeft een eigen bakkerijtje bij huis en maakt taarten op bestelling. Super leuk! De dochters waren in de keuken druk bezig met eten klaarmaken. We gingen buiten in de tuin zitten. Lekker in de schaduw. Daarna ging de nyama choma aan. Oftewel de barbecue. Daar gingen grote stukken kip op.

Ook hadden ze aardappeltjes uit de oven en een salade. We hebben heerlijk gegeten, gekletst en gelachen met elkaar. Op een gegeven moment hadden we het over bruiloften. Die gaan hier in deze cultuur totaal anders dan bij ons. We lieten de foto’s zien van onze bruiloft en dat vonden ze super interessant! Maar ze vonden het toch wel heel raar dat bruid en bruidegom elkaar al zien voordat ze in de kerk zijn. Dat hoort niet!
’s Avonds hebben we gezellig rummikub gespeeld. En daarna gingen we lekker slapen. Ze hebben een klein extra huisje waar regelmatig vrijwilligers komen verblijven. Nu was er niemand en konden wij er slapen.

De volgende ochtend gingen we samen naar de kerk en daarna gingen we weer naar huis. Het was een mooie tijd met elkaar en we hebben veel kunnen delen over het geloof en het leven. Het is fijn om mensen om je heen te hebben waar je dingen mee kunt delen en gezellig tijd met elkaar kunt doorbrengen. Ze stonden er dan ook op dat we nog een keer terug komen!

Marlinda’s verjaardag

Vrijdag 28 oktober was Marlinda jarig. In plaats van koud en regenachtig is het hier in oktober super heet. Dat is weer heel anders je verjaardag vieren. ’s Ochtends werd ze al verwend met cadeautjes uit Nederland die stiekem met de koffer van Patrick en Danielle waren meegekomen. Lekkere chocoladerepen, gezichtsmaskertjes en ingrediënten om een lekkere taart te maken. Met chocola natuurlijk. Van Marion, de eigenaar, kreeg ze een lekkere chocoladeletter en mochten we beide genieten van een broodje kroket. Hier in Tanzania gemaakt. Ook hebben de studenten voor haar gezongen.
Zoals in de vorige blog is te lezen hebben we bijna de hele dag doorgebracht op de Imbaseny Peace School voor de graduation van de kleuters.

Aan het eind van de middag gingen we naar Arusha. Daar woont Simone, een vriendin van ons. Ze had het huis versiert met ballonnen, voor ons gekookt en een lekkere chocolade cake gemaakt. Met kaarsjes die Marlinda uit mocht blazen.
We hebben een kampvuur gemaakt en heerlijk de hele avond buiten bij het vuur gezeten. We bleven ook slapen, want we kunnen niet ’s avonds nog terug helemaal naar ons eigen huisje. Dit is te ver weg. De volgende ochtend hebben we ontbeten met chocolade cake en aan het eind van de ochtend was het weer tijd om te vertrekken.
We hebben een hele leuke gezellige dag gehad.

Graduation Imbaseny Peace School

Afgelopen vrijdag waren wij aanwezig bij de graduation van de kinderen van de ‘pre-primary class’ van de Imbaseny Peace School.

In Nederland is dit te vergelijken met groep 2. Zij gaan nu over naar de basisschool, wat hier pas op 6-jarige leeftijd begint. Groep 3 is hier klas 1. Net zoals het oudere systeem in Nederland. Het is hier gebruikelijk om dan een feestje te vieren voor de kinderen die als het ware geslaagd zijn voor de kleuterschool en doorgaan naar de volgende school.

Marion had een officiële uitnodiging ontvangen om te komen. Vorig jaar was ze eregast en nu vroeg ze ons om namens IBES aanwezig te zijn. Wij waren dan geen eregast, maar gewone gasten. Rond kwart voor 11 kwamen we aan bij de school. Netjes op tijd en vroeg genoeg voor Afrikaanse begrippen, want officieel zou het plaatsvinden van half 11 tot en met 3 uur. Maar de eregast was er nog niet. En dat zou nog wel even duren, want uiteindelijk zijn we pas om kwart over 1 begonnen en hebben dus ongeveer 2,5 uur gewacht! We kunnen inmiddels wel aardig wat hebben, maar we vonden zolang wachten toch wel vervelend.

Het was een leuk programma met veel muziek en dans. De afgestudeerde kinderen hadden allemaal een mooi hoedje op. Zezongen allemaal liedjes waarbij werd gedanst en ze voerden drama stukjes op. Ook kinderen van andere groepen hadden samen met de leerkrachten van alles voorbereidt.

Rond 3 uur werden we opgehaald door een collega van IBES, maar het programma was nog steeds in volle gang. We hebben toen gezegd dat we weg gingen en hebben een korte eindspeech gehouden. We hebben de school bedankt voor de uitnodiging, maar ook de ouders verteld dat het belangrijk is dat ze hun kinderen helpen bij het maken van hun huiswerk. Ouders zien lang niet altijd in waarom onderwijs zo belangrijk is en dat ze hun kinderen hierin moeten steunen. Elk afgestudeerd kind hebben we tenslotte een gratis ticket gegeven voor de speeltuin bij IBES. Daar waren ze heel erg blij mee!

Een feestje bij Asante Watoto!

Gisteren hebben wij Asante Watoto bezocht. Dit is een weeshuis waar nu 7 kinderen wonen in de plaats Leganga, wat niet heel ver is van waar wij wonen. Simone, een Duitse vrouw, hebben wij leren kennen via onze kerk en ons werk bij IBES en zij is een soort supervisor/fondsenwerver voor dit weeshuis. Zij is een hele aardige vrouw met wie we een goede band hebben.

Jennifer, een ex-studente van IBES die wij getraind hebben, werkt nu in dit weeshuis en heeft het er ontzettend naar haar zin. Ze was zo blij om ons weer te zien! Wij vonden het superleuk om te zien en te horen dat ze de kennis van IBES en dus ook van ons hier in de praktijk toepast.

Wij waren speciaal door Simone uitgenodigd om haar weeshuis te bezoeken, erg leuk natuurlijk. Want vandaag stond de officiële opening van het nieuwe toiletgebouw op het programma met zelfs ruimte om te douchen (lees water via emmers over je heen gooien) en handzeep om je handen te wassen. De kinderen vonden de handzeep zo lekker ruiken.



Nadat we met de kinderen wat spelletjes hadden gespeeld, was het tijd voor de opening. Simone had alles mooi versierd met ballonnen. Eerst mocht de oudste jongen van het weeshuis het lintje doorknippen. Wat een schik had hij! Daarna hadden één jongen en één meisje de primeur om als eerste te plassen in de nieuwe wc’s waar jongens en meisjes een gescheiden ruimte hebben.

Het was ontzettend leuk om hierbij aanwezig te mogen zijn! Simone doet hier prachtig werk en we zijn blij dat Jennifer op een goede plek terecht is gekomen.

Moeder kip op ons erf

Regelmatig hebben we twee moeders kip met hun kuikentjes op ons erf. Op zoek of er nog ergens wat te eten valt te halen. We horen het gepiep van de kleine kuikentjes al van verre aankomen.
Ze scharrelen wat rond en blijven dicht bij hun moeder. Als moeder kip er vandoor gaat rennen ze zo snel mogelijk achteraan. Soms nemen ze ook even rust op ons erf. Dan gaat moeder kip zitten en kruipen de kleine kuikentjes onder haar vleugels. Zo mooi om te zien hoe ze bij haar kunnen schuilen.

Voor de 2e keer bezoek uit Nederland!

Afgelopen week kwamen Patrick (Marlinda’s broer) en Daniëlle (vriendin) drie dagen bij ons langs. Zij zijn voor twee weken op vakantie op Zanzibar en kwamen ons bezoeken. Ze waren erg benieuwd waar wij wonen en werken. Geweldig natuurlijk dat ze ons kwamen opzoeken! Na de ouders en zusje van Marlinda nu weer familie op bezoek. Als je een jaar weg bent, is dat gewoon speciaal en erg leuk.

We hebben een hele fijne tijd samen gehad. We hebben ze de omgeving laten zien en natuurlijk IBES. Samen hebben we nog met de kinderen van de daycare gespeeld. Ook zijn we heerlijk uit eten geweest en een dagje op Safari, wat wij betaald hebben van ons eigen geld. We hebben veel dieren gezien en we zijn op de foto geweest met Masai kinderen. Een bepaalde stam die in dat gebied woont. We kijken terug op zeer gezellige dagen met elkaar. Het was fijn om tijd met elkaar doorgebracht te hebben. En wat zijn de dagen voorbijgevlogen!